Hoe kwam je bij Dori terecht?
“Ik werk bij een gemeente en toen de coronapandemie uitbrak, was ik ook betrokken bij de uitvoering van de maatregelen en de crisisaanpak van de gemeente. Een hectische periode waarbij ik veel uren gedraaid heb. Ik stond continu aan en was veel van mijn normale privétijd ook aan het werk. Uit nood en uit plezier. Echter de coronapandemie duurde een stuk langer dan iedereen had verwacht. Met mijn passie en loyaliteitsgevoel bleef ik doorgaan. Op enig moment merkte ik dat ik niet meer ‘uit’ kon staan. Het werd mij teveel. Ik was alleen maar bezig met mijn werk.
Mijn leidinggevende – die merkte dat ik niet lekker in mijn vel zat – kwam met het vrijblijvende aanbod van Dori voor een traject Stress- en Burn-out-begeleiding. Het kwam op het juiste moment en na aanmelden zat ik twee weken later bij Dori voor de kennismaking.”
Hoe verliep de start van het traject?
“Na een korte e-mailwisseling voor het plannen van de afspraak had ik mijn eerste gesprek bij Dori thuis. Bij het opendoen van de deur ervaarde ik een warm welkom. Tuurlijk is het altijd even onwennig en aftasten of je bij elkaar past. Maar eigenlijk direct voelde ik mij op mijn gemak. Voorzien van thee kreeg ik eerst duidelijk uitleg van wat ik kon verwachten. Vervolgens kon ik ‘los’ gaan over mijn stress op dat moment en waarom ik op zoek was naar een coach hiervoor. Tijdens de intake voelde ik mij zo op mijn gemak, ik had het gevoel dat ik alles kwijt kon. Zonder oordeel, maar juist begrip voelend en mij ruimte biedend. Met wasco een tekening maken over hoe ik mij op dat moment voelde, was confronterend maar zo nodig. Het werd mij helder hoe ik ervoor stond op dat moment en wat ik nodig had. Het werd tijd dat ik goed voor mezelf ging zorgen, want alleen dan kon ik ook goed voor de ander zorgen. Conclusie van de intake was dat ik in aanmerking kwam voor Stress- en Burn-outcoaching, maar superfijn vond ik de wedervraag of ik het gevoel had dat Dori een passende coach voor mij zou zijn. Dat gaf mij een veilig gevoel, dat ik de ruimte had om te ervaren of het passende gevoel wederzijds is.”
Wat is kenmerkend voor de stijl van coaching?
“Ik vind Dori rustig, gevoelsmatig en ruimdenkend. Elk gesprek heb ik ervaren als een verademing en bracht eye-openers. Dori heeft mij aan het denken gezet en vragen gesteld waardoor mijn gedachten op gang kwamen. Dit gebeurde op een gelijkwaardige basis, waarbij er ook ruimte was om de moeilijke vragen te stellen, de ‘ik prik erdoorheen’ gave. En dat was exact wat ik nodig had.
Er was ruimte voor inhoud en ruimte voor proces. Kenmerkend aan Dori vind ik ook de ‘go with the flow’-insteek. Daarmee bedoel ik dat wanneer ik bij binnenkomst een onderwerp aankaart, waarvan ik zelf niet wist dat daar blijkbaar iets zat, ze de gave heeft om daar gelijk mee door te gaan. Dori is daarin enorm flexibel en praktisch ingesteld.
Een stijl die ik als vrij, rustgevend en erg prettig heb ervaren om mee gecoacht te worden.”
Wat maakte deze begeleiding typisch Stress- en Burn-out-coaching?
“Ik vond de praktische insteek heel fijn. Ruimte biedend dat ik alles kon melden waar ik mee zat, en dat Dori prioriteiten maakte in de aanpak. Met de begeleiding werd het mij snel duidelijk waar we naartoe gingen werken. Dori gaf mij eerst inzicht die enerzijds confronterend was maar eigenlijk heel verhelderend. De woorden ‘ik ga je niet helpen om te voorkomen dat je in een burn-out komt, ik ga je erdoorheen helpen’ zal ik nooit vergeten. Die woorden waren mijn redding, de eerste stap in acceptatie van wat was op dat moment en dat het okay was.
Met de begeleiding van Dori ben ik stap voor stap door het traject heen gegaan en kreeg ik weer ademruimte, ruimte om te zijn, te ervaren en ook tot rust te komen. En ruimte om weer op te bouwen en te werken aan hoe behoud ik de juiste balans. Met huiswerkopdrachten en ook vragen die ik mee kreeg om over na te denken en te ervaren, zijn we elke keer aan de slag gegaan. Ik vond daarbij de insteek van Dori om altijd het positieve te benadrukken erg fijn.”
Resultaat?
“Enorm tevreden. Toen ik startte met het traject was een ik wrak om eerlijk te zeggen. En nee het ging niet gelijk beter, ik zakte voor mijn gevoel nog verder het zwarte gat in. Maar uiteindelijk kwam er licht aan het eind van de tunnel. Met kleine stapjes vooruit. Ik kan oprecht zeggen dat ik nu een ander mens ben. En niet alleen hebben we gewerkt aan de oppervlakte maar juist dieper. Ik wilde de kern in en aan mijn wortels werken en dat hebben we gedaan. Alhoewel zij zou zeggen dat ik het zelf heb gedaan, dat zij alleen maar handvaten heeft geboden. Ik heb geleerd om naar mijn eigen gevoel te luisteren en daarbij stil te staan en keuzes te maken. Dat ik het recht heb om voor mezelf te kiezen en er te zijn. Ik bewuster in het nu leef. Een totaal andere insteek die ik in mijn werk- en privé-leven toepas, waardoor ik een tevredener mens ben en meer kan genieten van het moment.”
“In zo’n korte tijd hebben we zoveel met elkaar besproken. In combinatie met het feit dat ik mij totaal op mijn gemak voelde, vond ik het vreemd om er een eind aan te breien. Natuurlijk kan ik altijd terug als het nodig is, maar we hebben er samen aan gewerkt om dit te voorkomen. Rationeel logisch om het traject af te ronden, gevoelsmatig ervaarde ik dat even anders maar Dori heeft mij doen inzien dat ik dit aankan. Dat ik voor mezelf ‘failsaves’ heb ingebouwd die mij gaan helpen als het nodig is en dat er een reden is dat ik goed voor mezelf moet blijven zorgen.”
Een half jaar werken aan jezelf en je Burn-out, wat vind je daarvan?
“Een half jaar….tja dat klinkt lang en kort. Na alle gesprekken heb ik het gevoel dat ik Dori al heel lang in mijn leven heb. Wellicht heeft dit ook te maken met de intensiteit van de gesprekken die we hebben gevoerd en dat er veel veranderd is voor mij. En tegelijk is een half jaar ook super kort. Zeker als ik terugkijk wat we in een half jaar hebben bereikt. En als ik dan ook bedenk hoe anders ik nu in het leven sta en geniet van het moment, dan is een half jaar traject een kleine investering om een groot resultaat voor de rest van mijn leven te bereiken. Het is het zo waard geweest.”
Je werd regelmatig ‘meegenomen’ in de aanpak die werd toegepast of overwogen, hoe vond je dat?
“Ik als control-freak vond dat heel fijn. En tegelijk was het fijn dat dit niet elke sessie gebeurde, maar op zijn tijd, zodat ik het traject zelf kon loslaten. Het paste op dat moment bij mij om af en toe stil te staan bij waar sta ik in het traject.”
Aanvullend:
Ik hoef niet onder stoelen of banken te steken dat ik erg tevreden ben over het resultaat van mijn coachingstraject. Op het moment dat Dori tegen mij zei dat we richting afronding van het traject gingen was ik zelfs teleurgesteld. Stiekem zelfs ook een beetje eng (passend bij de angst voor een terugval) wilde ik niet afronden. En toch zette het mij aan het denken en kwam ik tot dezelfde conclusie. In zo’n korte tijd hebben we zoveel met elkaar besproken. In combinatie met het feit dat ik mij totaal op mijn gemak voelde, vond ik het vreemd om er een eind aan te breien. Natuurlijk kan ik altijd terug als het nodig is, maar we hebben er natuurlijk samen aan gewerkt om dit te voorkomen. Rationeel logisch om het traject af te ronden, gevoelsmatig ervaarde ik dat even als anders maar Dori heeft mij doen inzien dat ik dit aankan. Dat ik voor mezelf ‘failsaves’ heb ingebouwd die mij gaan helpen als het nodig is en dat er een reden is dat ik goed voor mezelf moet blijven zorgen. Met grote drank aan Dori heb ik het traject afgerond. Ik kan een ieder die aan zichzelf wilt werken, stress ervaart of in een burn-out zit, zichzelf wilt ontwikkelen en ervoor open staat om te ontwikkelen het aanbevelen om met Dori in contact te gaan. Want daarmee zeg je: ‘zorg goed voor jezelf’.